به دکلهایی که دارای 3 تا 4 پایه باشند و پایههای آن، به صورت خرپایی به هم متصل شده باشد، دکلهای خود ایستا گفته میشود.
با استفاده از نبشیهای فلزی توسط پیچ و مهره، مشابه سازههای فضایی ایپیس فرم، بهم متصل شده و بصورت مخروطی شکل هستند. دکلهای خود ایستا توانایی بالایی در تحمل نیروی بادهای وارد بر آن دارند.
چون پایههای آنها در بتن سیمانی بسته شده، میتوانند ارتفاع خیلی زیادی داشته باشند و به راحتی میتوان تعداد زیادی آنتن سنگین هم روی آنها نصب کرد. در این مدل از دکلها، برای سهولت در بالارفتن از آنها، نردبان تعبیه شده و حتی یکسری ایستگاههای استراحت بین راهی هم دارد. دکلهای خودایستا، بر مبنای نوع و تعداد آنتنهایی که به آن متصل است، طراحی میشوند. دکلهای مخابراتی خود ایستا، دو نوع هستند: