در این نوع فیبر که اصطلاحا به از Graded Index Multi Mode Fiber شهرت یافته اند، ضریب شکست هسته به آرامی و با دور شدن مرکز رو به کاهش می گذارد و در مرز ۵۰ تا ۶۲٫۵ میکرون از مرکز هسته، به حداقل خود می رسد.

چنین وضعیتی باعث خواهد شد که مرز بین ناحیه هسته و روکش به صورت یک سطح آینه اي عمل نکند بلکه پرتوهاي نور همانند پدیده سراب به صورت منحنی وار شکسته شده و پس از رسیدن به زاویه بحرانی مجددا بر روي منحنی مشابه به سوي هسته برگردند.

این نوع از فیبرهاي نوري می توانند در سرعتهاي بالاي گیگابیت در مسافتهاي کوتاه به کارگرفته شوند.

ولی در مسافتهاي زیاد یا باید از سرعت ارسال کاسته شود و یا از فیبر نوع بعد استفاده گردد.

از آنجا که در فیبر نوري چند حالته با ضریب شکست پله اي شعاع هاي نوري که با زاویه تابش متفاوت دچار انعکاس می شوند همزمان به مقصد نمی رسند ،

عرض پالس در مقصد بیشتر شده و به دلیل تداخل پالس هاي مجاور نمی توان نرخ انتقال داده را از یک حد بالاتر برد .

براي رفع این مشکل از فیبر نوري چند حالته با ضریب شکست تدریجی استفاده می شود که باعث میشود نور به تدریج و شبیه موج سینوسی بشکند .

سرعت نور در هسته به دلیل چگالی بالاتر بیشتر است و لذا همه شعاع هاي نوري همزمان به مقصد می رسند.

بنابراین به دلیل نزدیکتر شدن عرض پالس در گیرنده به عرض پالس فرستنده ، نرخ انتقال در آنها بیشتر است.

فیبرنوری single mode با ضریب شکست پله ای

این نوع از فیبرهاي نوري که به اختصار( SMF ) نامیده شده اند، داراي یک هسته فوق العاده باریک ۸ تا ۱۰ میکرون هستند و یک پرتوي تک موج لیزر به درون آن تابانیده می شود.

این پرتو تک موج حداقل برخورد را با مرز ناحیه شکست دارد و طبعا کمترین اتساع را به پالسها تحمیل میکند و براي نرخ هاي ارسال چند ده گیگابیت در فواصل بسیار طولانی مناسب است.